Kırıldı bedenimiz
Ateşimiz söndü bu çiçeksiz çayırda
Ne yana baksak kanar zaman
Ne yapsak çıkamayız bu zindandan
Yükümüz ağır, yaramız kadar
Bundandır aşamayız dağları geçemediğimiz sular gibi
Geçsek bile boğulduk sanırız gerçi
Boğulmak biraz da nefes almaktır aslında
Kurtulmak istediğimiz bir illet gibi
Kurtulmak lazım!
Korkudan, yalnızlıktan bu körkütük karanlıktan
Kurtulmak lazım!
Hüzünden, kederden, çaresizlik denen histen
Kırıldı mı bedenimiz?
Ateşimiz söndü mü?
Kurtulmak lazım!
